Rolki Rollerblade Blank Team - Pigeon

Firma Rollerblade ma dość dziwną relację z rolkami do jazdy agresywnej. W latach 90-tych oraz wczesnych 2000-nych, była to zdecydowanie jedna z najmocniejszych marek w tym segmencie. Później, z wielu różnych przyczyn, Rollerblade stracili na znaczeniu, jednak ciągle wypuszczali solidne modele do jazdy street.

Warto tutaj wymienić linię modeli Solo, które były rolkami w wielu aspektach bardzo udanymi, choć w innych wyraźnie niedopracowanymi. Zdecydowanie dużym plusem tych rolek była skorupa: nie dość, że posiadała anatomicznie zaprojektowany kształt (dzięki któremu trzymanie pięty było naprawdę świetnie) to w dodatku była wykonywana w większej liczbie rozmiarów, niż inne modele na rynki. To pozwalało na świetne dopasowanie rolek do stopy. Kolejną, wyróżniającą te rolki cechą, jest shock absorber. Rolki miały płaską podeszwę buta (w przeciwieństwie do np. Roces M12), jednak pięta była w nich uniesiona – za pomocą grubego shock-absorbera znajdującego się w jej wnętrzu. To rozwiązanie znane z kultowych rolek Salomon ST/Sti, pozwalające na posiadanie benefitów jakie daje „obcas” (np. łatwiejsza jazda tyłem, lepsza pozycja stopy do grindów) przy doskonałej amortyzacji.

Solo były też wykonane z doskonałej jakości materiałów, a ich droższe modele posiadały szynę oraz liner premium, sygnowane marką (należącą do Rollerblade) Blank. Co więcej – szyna w tych rolkach była dokręcana bezpośrednio do spodu buta, bez soulplate pomiędzy nimi. Dzięki temu obniżono środek ciężkości, a przełożenie energii odepchnięcia oraz kontrola nad rolkami bardzo zyskały.

Najsłabszym elementem rolek, który sprowadził na nie słuszną krytykę i przyczynił się do małej popularności, były soulplate. Mówiąc wprost – były wyjątkowo toporne. W dodatku, wczesne wersje miały tendencję do pękania po pewnym czasie użytkowania, co nadszarpnęło ich reputację. Rolki także nie wpasowały się w gusta społeczności aggressive wizualnie – liczne otwory w skorupie sprawiały, że wyglądały one bardziej jak model freeskate. Swoją drogą, nawet istniały takowe, oparte o ten sam shell – Rollerblade Fusion.

Rolki Solo zostały wycofane po kilku latach produkcji, wraz z modelami freeskate Fusion – nawet pomimo tego, że te drugie cieszyły się sporą popularnością. Można by sądzić, że to już koniec historii skorupy Rhino (nazwa kodowa Solo). Okazuje się, że Rollerblade, a konkretnie Tom Hyser – legenda tego sportu i product marketing manager we włoskiej firmie – wraz z zespołem wiernych marce rolkarzy z USA, pracowali nad ulepszeniem Solo, aby powrócić z nimi w wielkim stylu. Tak powstały Rollerblade Blank, najbardziej dopracowane rolki do jazdy agresywnej, jakie kiedykolwiek powstały pod szyldem marki. Pierwszy model został dedykowany wyjątkowo utalentowanemu rolkarzowi i wieloletniemu członkowi teamu Rollerblade, Seanowi Keane. Rollerblade szybko poszli za ciosem i wypuścili model Blank Team Pigeon.

Co się zmieniło w porównaniu do Solo? Praktycznie wszystko, pomimo tego, że wyraźnie widać, iż rolki są spokrewnione. Każdy ich element został jednak, w mniejszym lub większym stopniu, przeprojektowany.

Pierwsze, co rzuca się w oczy, to soulplate. Są smuklejsze, lżejsze, mocniejsze i lepiej wyglądające, niż poprzednie wersje. Za ich projektem stoi nie kto inny jak Kyle Sola, człowiek, który wyrobił sobie już markę jednego z najlepszych projektantów w branży (stoi m.in. za projektem Them 909 oraz posiada własną linię szyn). Co najważniejsze, pomimo że soulplate okrążają pełen obwód buta,  nadal szynę montujemy bezpośrednio do niego. Ta zaleta, wymieniona już wcześniej, w obecnych czasach, gdy dysponujemy większą gamą szyn aggressive do jazdy na większych kołach, dodatkowo zwiększa atrakcyjność rolek Blank. Dzięki temu szyny takie jak Oysi lub Ground Control Mega są bardzo zbliżone do tych tradycyjnych (np. 4x56mm flat) jeżeli chodzi o odczucie trików royalowych, ponieważ kąt grindowania jest podobny.

Jeżeli chodzi o sam but, dokonano trochę kosmetyki – zniknęły otwory i połyskujące „plamy”, całość jest teraz stylowo matowa. Cholewka uległa delikatnemu przemodelowaniu w stosunku do pierwowzoru i została wyposażona w normalną klamrę, wraz z odpowiednimi osłonami na nią (w Solo był szeroki rzep, który wymagał jedynie minimalnego zabezpieczenia. Rzep dociskający pietę jest teraz przymocowany na trzech śrubach, co nie tylko pozwala na mocniejsze zaciągnięcie go, ale i zapobiega przesuwaniu się podczas jazdy. Naturalnie, w rolkach powraca gruby shock-absorber.

Wewnątrz skorupy znajduje się nowy liner Blank V2. Już pierwsza wersja buta wewnętrznego Blank była już bardzo dobrym linerem pod względem jakości, jednak dość ciężkim i mało praktycznym (przypominał wysokie buty i posiadał klasyczne wiązanie, które nie było wygodnym w użyciu rozwiązaniem w skorupie). Dlatego nowa edycja została „odchudzona” przy zachowaniu funkcjonalności – posiada lepiej przemyślany system wiązania, pokrycie z oddychającego materiału i przód z rozciągliwego neoprenu. Liner posiada także coś w rodzaju cienkiej podeszwy z przyczepnej gumy, dzięki której nie przesuwa się wewnątrz skorupy, co skutkuje tym, że przełożenie ruchów na rolki jest lepsze. Pianki z technologią zapamiętywania kształtu gwarantują wysoki poziom komfortu.

Szyna Blank znana ze starszych modeli Solo przeszła mały lifting – teraz groove jest nieco płytszy, tak aby lepiej się nadała do jazdy flat. Jest to bardzo przemyślana konstrukcja, wyprofilowana tak, aby zapewniać jak najlepszy poślizg przy trikach soulowych i topside. Dodatkowo, posiada ona osie, do których dokręcenia wystarczy tylko jeden klucz imbusowy. Szyna używa metalowych piesków (podkładek pomiędzy koło a łożysko), dzięki czemu mamy gwarancję optymalnego toczenia.

Koła Hydrogen Street, które otrzymujemy jako standardowe wyposażenie rolek, to wyższa półka modeli do jazdy agresywnej. Model Team Pigeon ma fabryczne ustawienie antirocker, a więc zamiast środkowych kół mamy plastikowe grindwheels w rozmiarze 42 mm. Ponadto, otrzymujemy łożyska produkowane przez światowej sławy fabrykę Twincam.

Podsumowując - te rolki to wielki powrót najstarszej marki branży do świata aggressive. Nie ma co ukrywać – warto było czekać. Tom Hyser i spółka odmienili Rollerblade Solo nie do poznania, a efekt to jedne z najlepszych hardbootów na rynku.